Μικρός Θησαυρός Νο1

Από τα πρώτα μελισσοκομικά βιβλία που έπιασα στα χέρια μου ήταν το βιβλίο του Γεώργιου Δροσίνη Αι Μέλισσαι. Από τα πρώτα μελισσοκομικά βιβλία που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα (από αυτά που έχω καταγράψει εγώ έως σήμερα στην ελληνική βιβλιογραφία) το οποίο ενημερώνει τον κόσμο της υπαίθρου -και όχι μόνο- για τη νέα Ευρωπαική κυψέλη, για τη μελισσοκομία και τα οφέλη της.

Είχε δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη της ελληνικής μελισσοκομίας από το βασίλειο της Ελλάδος, καθώς ο Βασιλιάς Γεώργιος είχε διοριστεί ως πρόεδρος της Αγροτικής Εταιρείας. Θα αναφερθώ όμως στο γεγονός αυτό σε μελλοντική μου ανάρτηση. 

Το βιβλίο έχει εκδοθεί από το Σύλλογο Ωφέλιμων Βιβλίων τον Ιανουάριο του 1901 με αριθμό τόμου 13. Ο Σύλλογος Ωφέλιμων Βιβλίων υφίσταται μέχρι και σήμερα. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.

Ο Γ. Δροσίνης αναφέρει στο εισαγωγικό του σημείωμα πως έγινε λάτρης της μελισσοκομίας από σύμπτωση, καθώς κατά την καλοκαιρινή του διαμονή στο Πήλιο συνάντησε έναν αφεσμό που προσωρινά είχε καθίσει στο κλαδί μιας ελιάς. Από τότε η αγάπη του για το έντομο μέλισσα γιγαντώθηκε και εξυμνήθηκε με το βιβλίο Αι Μέλισσαι.

Αυτός ο μικρός θησαυρός επέζησε από τη μανία δύο Παγκόσμιων Πολέμων, κρυμμένος σε κάποια βιβλιοθήκη πίσω από άλλα μεγαλύτερα βιβλία ή ξεχασμένος σε μια κούτα στο υπόγειο κάποιου θανώντα μελισσοκόμου. Ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του πάνω στο σώμα του βιβλίου και κυρίως στο σημείο της ράχης η οποία έχει θριμματίστει. Εκατόν και πλέον χρόνια σηκώνει αυτός ο μικρός θησαυρός στις πλάτες του... Θα το πάω για βιβλιοδεσία την επόμενη εβδομάδα και θα αναρτήσω νέα φωτό στο μέλλον.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ό,τι στο βιβλίο υπήρχαν σκίτσα άλλοτε τρισδιάστατα να απεικονίζουν λάρβες εντός των κελιών και άλλοτε υπέροχα σχέδια με σύγχρονες κυψέλες και κουβέλια. Για την τότε εποχή θεωρώ πως ήταν μια έκδοση πολυτελείας.

Λογοτεχνία και μελισσοκομία έχουν πολλά κοινά στοιχεία καθως και για τα δύο η χαρά της δημιουργίας καθίσταται ως ο βασικότερος παράγοντας επιβίωσης.

Μπορείτε να αποκτήσετε αν θέλετε αυτόν τον θησαυρό μέσω του ΣΩΒ.