Στο ίδιο έργο θεατές

Τι έγινε ρε παιδιά; Το τελευταίο διάστημα μιλάω με κόσμο και μου μεταφέρουν πως όλο και περισσότερος κόσμος τα παρατάει από τη μελισσοκομία. Δεν μιλάω για επαγγελματίες, για ετεροαπασχολούμενους για ημιεπαγγελματίες αλλά για νεοεισερχόμενους!

Είχα αναφερθεί σε αυτούς σε προηγούμενο άρθρο μου αλλά δεν ήξερα πως έχει τέτοιες διαστάσεις. Τα τελευταία έτη μπήκε στο χώρο της μελισσοκομίας αρκετός κόσμος. Κάποιοι μπήκαν γιατί είχαν πραγματικό ενδιαφέρον και αγάπη για τη φύση και τη μέλισσα. Κάποιοι γιατί τους έμειναν κληρονομιά τα μελίσσια από κάποιο οικογενειακό πρόσωπο που μας άφησε χρόνους, κάποιοι από περιέργεια και κάποιοι πίστεψαν πως η μελισσοκομία είναι ένα ασφαλές καταφυγίο ενάντια στην κρίση. Εγώ θα μιλήσω για αυτούς τους τελευταίους γιατί είναι οι πιο πικραμένοι, οι πιο δυστυχισμένοι, οι πιο απογοητευμένοι, οι πιο εξαπατημένοι, οι πιο.... βάλτε εσείς ότι θέλετε. Όποια λέξη και να βάλετε μάλλον θα έχετε δίκιο.

Πολύς κόσμος λοιπόν βλέποντας την άνοδο ενός κλάδου όπως αυτόν της μελισσοκομίας και όντας αυτοί οι άνθρωποι άνεργοι, ανεπάγγελτοι σκέφτηκε: Να μια καλή ευκαιρία για χρήμα, να μια καλή ευκαιρία για αποκατάσταση. Σε τι συνέβαλε αυτό πιστεύετε; Εγώ λέω πολλά. Ας απαριθμήσουμε μερικά από αυτά.

Τα Μ.Μ.Ε. που προέβαλαν τη μελισσοκομία ως έναν κλάδο για εύκολο και γρήγορο χρήμα. Ναι, είναι αλήθεια, ας μην εθελοτυφλούμε! Η μελισσοκομία έτσι παρουσιάζεται στα Μ.Μ.Ε. Γρήγορο και εύκολο χρήμα, άμεσα αποσβέσιμο. Έντυπα-εφημερίδες, εκπομπές στην τηλεόραση έμμεσα και άμεσα αυτό διατυμπανίζουν. Πάρε τώρα λίγες κυψέλες και σε λίγους μήνες θα έχεις δικά σου μέλια. Πραγματικά όσοι ξέρουν από μελισσοκομία για να γίνει κάτι τέτοια θα πρέπει να είσαι με μια κάνουλα κάθε μέρα στο μελισσοκομείο και να ποτίζεις τα μελίσσια με σιρόπι, τουτέστιν μέλι τούτο δεν είναι. Κάποιος να σου έχει ανοίξει το μυαλό και να σου φυτέψε όλες τις γνώσεις, τις πρακτικές τους χειρισμούς, τις εμπειρίες της μελισσοκομίας και απλά εσύ να τις έβαλες σε εφαρμογή. Μα κοροϊδευόμαστε;

Τα μελισσοκομικά blogs, το facebook κλπ. Σοκαριστικό εεεε; Ένας μελισσομπλογκάς σαν και του λόγου μου να δυσφημεί τους μελισσοblogers. Πραγματικά δεν έχουν ανάγκη της δικής μου κατάθεσης για να δυσφημίσουν τη μελισσοκομία. Το καταφέρνουν και μόνοι τους χωρίς πολλά-πολλά. Γίνε μελισσοκόμος με 10 απλά βήματα, Όλα τα μυστικά της μελισσοκομίας, Αποκάλυψη τώρα και άλλοι τέτοιοι τίτλοι σε άρθρα μελισσοκομικών blog έχουν πάρει στο λαιμό τους πολύ κόσμο.Το λέω παντού. Σε μελισσοκομικές παρέες, σε νέους που ζητούν τη γνώμη μου, σε εκπαιδευόμενους του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, σε αρχάριους στους διάφορους πολιτιστικούς συλλόγους που πέρνουν μέρος σε εκπαιδεύσεις πως: το διαδίκτυο δεν είναι οικονομικό μέσο για να μάθεις μελισσοκομία, είναι απλά φτηνό και το φτηνό δεν είναι απαραίτητα οικονομικό. Υπάρχουν βέβαια και οι φωτεινές εξαιρέσεις. Δεν έχεις παρα να βγάλεις τις τσίμπλες από τα θαμπωμένα σου μάτια και να δεις αυτά τα παραδείγματα και τις εξαιρέσεις των blogs. Και πραγματικά υπάρχουν ευτυχώς πολλά τέτοια παραδείγματα και το κάθε ένα από αυτά είναι με διαφορετικό ύφος και χαρακτήρα. Αυτή είναι η ομορφιά της βιοποικιλότητας της μπλοκόσφαιρας! Για το fb τί να πω; Άσε καλύτερα να μην λερώσω τα πλήκτρα του υπολογιστή μου....

Τα μαθηματικά του μπακάλη! (Ζητάω συγγνώμη από το συγκεκριμένο κλάδο, τον χρησιμοποιώ μονάχα για τις ανάγκες του παρόντος άρθρου καθώς τους έχω σε μεγάλη υπόληψη). Για όσους αναλογίζονται-υπολογίζουν πως 1+1=11 μάλλον κάνουν λάθος. Εδώ με δυσκολία προσπαθούμε κάθε χρόνο να αποδείξουμε πως 1+1=2. Συζητήσεις και σκέψεις του τύπου αμα θα βάλω δέκα κυψέλες πόσα κιλά μέλι βγάζει κάθε μία; Αν το πολλαπλασιάσω με το δέκα (10€) μας κάνει περίπου 1000€ δηλαδή αν πάρω 100 θα βγάλω περίπου 10.000€. Εντάξει και 9.000€ δεν με χαλάνε, πάλι κερδισμένος είμαι. Οι μελισσοκόμοι χρησιμοποιούμε τα μελισσοκομικά μαθηματικά για να μετρήσουμε μέρες όταν κάνουμε βασιλοτροφία, κηφηνοτροφία κλπ. Τα παραπάνω μαθηματικά με τη μεθοδολογία και το σκεπτικό που πάνε να εφαρμοσθούν καταλήγουν με μαθηματική ακρίβεια σε αποτυχία. Κάνουμε μελισσοκομία γιατί αγάπαμε τη μέλισσα αλλά αγαπάμε και τα οφέλη που μας αποδίδει, αυτή ειναι η αλήθεια, αλλά δεν αγαπάμε τη μελισσοκομία μόνο για τα οφέλη και συγκεκριμένα τα οικονομικά οφέλη. Η μελισσοκομία έτσι δεν αποδίδει. Τουναντίον σε κάνει να βάζεις το χέρι όλο και πιο βαθειά αδειάζοντας σου την τσέπη, τον κουμπαρά, τον τραπεζικό λογαριασμό, τα χρήματα κάτω από το στρώμα. Μια μέρα ξυπνάς και ανακαλύπτεις πως... Λεφτά δεν υπάρχουν, μα που πήγαν τα λεφτά;

Τα εκπαιδευτικά υποτίθεται μαθήματα από άσχετους... που μύρισαν χρήμα, κορόιδα και ευκαιρία για μια εύκολη και γρήγορη μπάζα να πουλήσουν εξοπλισμό, μελίσσια ως ειδήμονες του είδους και μην τον είδατε τον Πανάγή!

Μπορείτε να προσθέσετε πολλούς λόγους, δικαιολογίες, οπτικές γωνίες... η αλήθεια είναι μία. Κάποιοι άνθρωποι χτίζουν τα όνειρα τους σε σαθρά θεμέλια. Χάνουν χρήματα, χάνουν χρόνο, πολλές φορές χάνουν τα πάντα και αναγκάζονται να ξενιτευτούν. Αν νοιώθεις όπως εγώ, συμβούλεψε τους, μην τους στολίζεις το όνειρο τους και το διανθίζεις με ψεύτικη ανθοφορία. Δείξε πια είναι η πραγματικότητα, πόσο δύσκολη είναι η μελισσοκομία ως επάγγελμα, και επιτέλους αν τους αγαπάς και θέλεις το καλό τους κάνε τους δώρο ένα καλό βιβλίο μελισσοκομίας. Τουλάχιστον αν αποτύχουν, δεν θα τους έχεις πει ψέματα, θα τους έχεις παρακινήσει να μελετήσουν, αν τους έχεις πάει και στο μελισσοκομείο σου για να τους δείξεις πέντε πράγματα, τότε μπράβο σου! Τα υπόλοιπα είναι θέμα αντίληψης και ικανοτήτων... δικών τους.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω το άρθρο με τις παρακάτω σκέψεις ή καλύτερα ανησυχίες όπως άλλωστε ανήκει στην Ετικέτα Ανησυχίες το παρόν άρθρο.

Το σενάριο είχε πλοκή αλλά δεν μπορείς να το δεις όταν σε τυφλώνουν τα φώτα των αριθμητικών πράξεων, των εύκολων λέξεων, του υποβολέα... Πόσο άβουλο μπορεί να σε κάνει ο υποβολέας άραγε, αναρωτήσου! Αν θέλεις να πετύχεις σε κάτι, αν αυτό λέγεται μελισσοκομία, ψάξε λίγο πιο βαθιά, αν αυτό είναι το όνειρο σου μην το τροφοδοτείς με κάρβουνο, δώστου την πιο έφλεκτη ύλη που μπορείς και υπάρχει αλλιώς όλα τα υπόλοιπα ως αντικατάστατα σε κρατούν πίσω και σαν τα βάρη της αυλαίας στο έργο που θέλεις να πρωταγωνιστήσεις  κλείνοτην κλείνουν, δεν την κρατούν ανοιχτή.

Τελικά η αυλαία πέφτει. τα φώτα ξεθωριάζουν... κι όλα αυτά χωρίς χειροκρότημα... σε μια σκηνή άδεια!

Τρύγος στο(ν) Πεύκο 2016

Η χρονιά φέτος ήταν αποκαρδιωτική. Πολλοί ερασιτέχνες μελισσοκόμοι δεν πήραν καθόλου μέλι, κάποιοι νεοεμφανιζόμενοι μόλις έπεσε η αυλαία της μη νεκταροέκκρισης ξεπούλησαν όσο-όσο τα ακριβοπληρωμένα τους όνειρα και τις ελπίδες καθώς ανακάλυψαν πως δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο έργο της μελισσοκομίας. Ποιός φταίει για αυτούς νομίζω πως γνωρίζουμε όλοι... αρκετοί επαγγελματίες πήγαν μέτρια έως καλά και λίγοι από αυτούς πήγαν πολύ καλά κυρίως στα Νότια και στα δυτικά του Νησιού.
Προσωπικά πήγα πολύ καλά αν αναρωτιέστε για τη δική μου χρονιά. Σε αυτό το αποτέλεσμα συνέβαλαν κάποιες στρατηγικές επιλογές που έκανα στα μέσα Φεβρουαρίου δικαιώνοντας τις αποφάσεις που έλαβα.
Στα μέσα Φεβρουαρίου έλαβα την απόφαση να μην κυνηγήσω καθόλου το φετινό θυμάρι. Ομολογώ πως ήταν μια ριψοκίνδυνη απόφαση καθότι αυτή η απόφαση θα καθόριζε όλη την εξέλιξη του μελισσοκομείου μου. Οι λόγοι που με έκαναν να πάρω αυτή την απόφαση ήταν καίριας σημασίας και ουσίας.
Η ανομβρία, η αύξηση του μελισσοκομείου και η πρωιμότητα της εφετινής χρονιάς άμβλυναν τη λαχτάρα μου για θυμαρόμελο και επικράτησε η λογική... ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Στα μέσα του Φεβρουαρίου έλαβα την απόφαση να μην κυνηγήσω καθόλου το θυμάρι. Τελευταία βροχή κάπου εκεί γύρω στις 17 του μήνα και με λίγες βροχοπτώσεις καθόλη τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα. Εκεί γύρω λοιπόν ξεκίνησαν και οι πρώτες τροφοδοτήσεις για να κόψω παραφυάδες και να κάνω βασιλοτροφία. Ο καιρός για τα δεδομένα του αρκετά ξηρός, σύννεφα άνυδρα, ατμόσφαιρα στεγνή. Σου έγδερνε το λαιμό σαν να επιζητούσε να ξεδιψάσει από τη δική σου δίψα.
Στα μέσα του Απρίλη γονιμοποιούνται όλες οι μάνες κι έτσι είχα όλο το χρόνο μπροστά μου για να αναπτύξω το μελισσοκομείο μου και να πάω στο Πεύκο (1ο και 2ο βάρεμα) όσο το δυνατόν με δυνατό μελισσοκομείο.
Θα πρέπει εδώ να αναφέρω πως, ο πολύ καλός μου φίλος Αλέξανδρος από το Ρέθυμνο μου χάρισε 8 σμήνη με τις κυψέλες τους συν 2 άδειες. Τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ πολύ μέσα από αυτό το blog καθώς μου τις εμπιστεύτηκε και πραγματικά προσπαθώ να μην τον απογοητεύσω για αυτή την επιλογή του. Αν και τα μελισσάκια του ήταν εξαντλημένα, τα αναστήσαμε με πολύ φροντίδα.
Πως άλλωστε να μην τα φροντίσω αφού αυτός ο άνθρωπος είναι από τους κύριους υπαίτιους που μου αφύπνισαν ξανά το πάθος μου για τα έντομα και συγκεκριμένα για τις μέλισσες;
Οπότε Αλέξανδρε, φίλε μου, η τιμή και η εμπιστοσύνη που έδειξες στο πρόσωπό μου δεν μπορεί να ανταποδοθεί με λίγα βάζα μελιού. Κλείνω την παρένθεση.
Έχουμε φτάσει στα μέσα του Ιούνη και εκεί που θα έπρεπε ο Θύμος να κάνει θαύματα μας μετατρέπει σε θύματα του! Η ξέρα καίει τα πάντα. Ενώ ο Θύμος έχει ανθοφορία μέλισσες δεν έχει πάνω του! Μόνο άλλους άγριους επικονιαστές. Τα μελίσσια κάνουν κοιλιά και όλοι χορεύουμε το χορό της βροχής μπας και μας λυπηθεί κανείς εκεί πάνω και ρίξει καμιά στάλα. Του κάκου...

Έχουμε φτάσει στα τέλη του Αυγούστου λίγο πριν το Πεύκο, προετοιμάζουμε τα μελίσσια που θα ανέβουν στο βουνό, Αφαίρεση κηρηθρών, σφίξιμο, γυρεόπιτες (φέτος έκανα μια συνταγή!) που εκτίναξαν τη γέννα όμως δεν είμαι σίγουρος αν έφταιγε η ίδια η συνταγή ή το σφεντούρι (Urginea maritima) που όπου υπήρχε γινόταν πάρτι από τα κορίτσια. Θα την επαναλάβω ξανά και όταν βγάλω ασφαλή συμπεράσματα θα σας την παρουσιάσω.
Παρεπιπτόντως από προσωπικές παρατηρήσεις στο σφεντούρι μέλισσες πατάνε όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη από γύρη. Έχω καταλήξει στο συγκεκριμένο συμπέρασμα γιατί ενώ περιμετρικά του μελισσοκομείου μου υπάρχουν πάρα πολλά σφεντούρια δεν πήγαινε καμιά μέλισσα. Προτιμούσαν άλλες πηγές γύρης. Το ίδιο βέβαια δεν συνέβαινε και στο βουνό λίγο αργότερα όπου δεν υπάρχει σχεδόν καμιά πηγή γύρης. Για την ιστορία η γύρη που συλλέγουν από το σφεντούρι έχει χρώμα κίτρινη. Πολλοί μελισσοκόμοι μπερδεύουν το σφεντούρι με τον ασφόδελο (asphodelus aetivus). Δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Μοιάζουν λίγο αλλά μέχρι εκεί. Το πρώτο ανθίζει την άνοιξη δίνοντας γύρη κίτρινου χρώματοε ενώ το δεύτερο ανθίζει την άνοιξη δίνοντας γύρη πορφυρόχρωμη (κόκκινη).
Είναι αναγκαίο στο Πεύκο τα μελίσσια να υποστηρίζονται με γυρεόπιτες. Καλό θα είναι αν χρησιμοποιούμε σόγια να μην είναι γενετικά τροποποιημένη. Στη φωτό έγινε ένας μικρός χαμός μόλις πήραν χαμπάρι τα κορίτσια πως υπάρχει πρωτεΐνη. 

Πραγματοποιήθηκαν δύο τρύγοι στο πρώτο βάρεμα. Στον πρώτο τρύγο πολλά μέλια. Στο δεύτερο μια από τα ίδια. Ιδιαίτερα στο 2ο τρύγο ήμουν προετοιμασμένος να κάνω θεραπεία με οξαλικό οι γόνοι είχαν επεκταθεί απροσδόκητα πολύ με αποτέλεσμα να λάβει αναβολή η θεραπεία. Έγινε αργότερα όταν τα κορίτσια κατέβηκαν στα χαμηλά.
Και ενώ όλα πήγαιναν καλά, προετοιμαζόμασταν για το δεύτερο βάρεμα μας χτύπησε την πόρτα μια απροσδόκητη επισκέπτρια από τα ξένα... Άκουγε στο όνομα Νοσεμίαση η Ασιατική. Ευτυχώς την ξεπροβοδίσαμε από το σπιτικό μας με κλωτσιές. Ευτυχώς την πήραμε χαμπάρι νωρίς κι έτσι έγινε επεμβατική θεραπεία νωρίς χωρίς μεγάλες απώλειες. Μόνο 2 μελισσάκια τα οποία χαροπαλεύουν. Μάλλον δεν θα τη βγάλουν καθαρή παρόλο που τα έχω στη Μ.Ε.Θ.
Άντε και του χρόνου με υγεία!


ΠΗΓΕΣ:
http://galifabee.blogspot.gr/

Βιβλία:
Τροφή και Στέγη για τα Μελίσσια μου, Καρακούσης Δημήτρης, εκδ. Αθ. Σταμούλης 2014
Πρακτική Μελισσοκομία, Α. Θρασυβούλου, εκδ. Μελισσοκομική Επιθεώρηση, 2012

Εσύ κηρήθρα δεν θα φας;

-Εσύ κηρήθρα δεν θα φας; Ακούστηκε η φωνή του καθώς έβαζε στο στόμα του ένα κομμάτι από την κομμένη κηρήθρα ενός ατρύγητου πλαισίου με μέλι.

-Εσύ γιατί τρως; Αποκρίθηκα περιμένοντας την αναμενόμενη απάντηση που δίνουν όλοι. Έκοψα ένα κομμάτι φρέσκο ψωμί και άλειψα επάνω του λίγη μαργαρίνη ρουφώντας βουλιμικά τον καφέ μου.

-Μα είναι από τις πιο υγιεινές τροφές που περιέχονται μέσα στην κυψέλη, έτσι δεν είναι; συνέχισε μασουλώντας την κηρήθρα με το μέλι.

-Ναι έτσι είναι επιβεβαιώνοντας τον. Άλλωστε θα το γνωρίζεις κι εσύ συνέχισα αφού ο πατέρας σου διατηρεί κάποιες κυψέλες και παράγετε μια μικρή ποσότητα για τις ανάγκες του σπιτιού σας. Έβαλα μια μικρή ποσότητα μελιού πάνω στη φέτα του ψωμιού μου.

-Τότε γιατί δεν τρως; επέμεινε με τα μάτια ενός μικρού παιδιού που είναι πάντα πρόθυμο να ακούσει μια νέα ιστορία.

-Ωραία, θα ήθελες να μου περιγράψεις τις διαφορές της κηρήθρας επάνω στον μπουφέ του πρωινού και της κηρήθρας που φέρνει ο πατέρας σου από τα μελίσσια του όπως μου είχες πει πως κάνει; Πάντα απολαμβάνω τέτοιες συζητήσεις ιδιαίτερα όταν λαμβάνουν χώρα σε κάποιο ξενοδοχείο με φαγητό.Απολαμβάνω να μιλάω με αυτόν τον άνθρωπο γιατί έχει πάντα τη διάθεση να ακούει, είναι καλός ακροατής, είναι φιλομαθής και βαθιά στοχαστικός. 

-Τώρα που το σκέφτομαι, η δική μας κηρήθρα είναι πιο λευκή, εννοώ πιο ξανθιά, δεν είναι τόσο σκουρόχρωμη. Επίσης δεν είναι τόσο τραγανή, το κερί λιώνει στο στόμα.

-Μμμ ωραία μπορείς να ανακαλέσεις κάτι άλλο από τη μνήμη σου; Ο καφές μου είχε σχεδόν τελειώσει, ευχαρίστως θα έπινα άλλον έναν.

-Το δικό μας πλαίσιο έχει σχεδόν το μισό μέγεθος από το συγκεκριμένο. Από ότι θυμάμαι δεν έχει καν σύρμα.

Εξαιρετικά, οι πληροφορίες που μου έδωσες είναι πολλές. Υπερβολικά πολλές θα έλεγα. Ας μιλήσουμε για την πρώτη σου παρατήρηση. Η συγκεκριμένη κηρήθρα έχει υπολείμματα από κουκούλια μελισσών. Αυτό θα μπορούσε να πει κάποιος πως δεν είναι απαραίτητα κακό όμως προκύπτουν κάποια αισθητικά και κάποια άλλα υγειονομικά θέματα. Ας ξεκινήσουμε με τα αισθητικά.

Η μαύρη κηρήθρα όπως σου είπα έχει υπολείμματα από κουκούλια μελισσών. Τα κουκούλια αυτά δίνουν την αίσθηση της "τραγανότητας" στο στόμα. Προσωπικά είναι κάτι το οποίο δεν μου αρέσει. Βέβαια η γαστρονομική αισθητική έχει ξεκάθαρα υποκειμενικό χαρακτήρα και σε άλλους αυτή η αίσθηση δεν είναι κατ' ανάγκη αρνητική.

-Μα οι μέλισσες κάνουν κουκούλια; με ρώτησε γεμάτος απορία.

-Ναι σχηματίζουν κουκούλια αφού σκεπάσουν οι εργάτριες μέλισσες το κελί στο οποίο οι ασχημάτιστες σε τέλεια έντομα ακόμα μέλισσες βρίσκονται εντός σε αυτά τα κελιά.

Επίσης, χωρίς όμως αυτό να μπορεί να αποδειχτεί δια γυμνού οφθαλμού παρά μόνο μέσω χημικής ανάλυσης, η συγκεκριμένη μαύρη κηρήθρα ίσως να έχει υπολείμματα από φαρμακευτική αγωγή που δέχθηκε το μελίσσι για την εξυγίανση του.

-Θέλεις να μου πεις πως τόση ώρα τρώω κηρήθρα με χημικά; Η αποστροφή στο πρόσωπό του είχε εντυπωθεί με αγωνία!

-Μάλλον του απάντησα, αφήνοντας στην άκρη το άδειο ποτήρι του καφέ μου. Επικρατούσε ανάμεσα μας απόλυτη σιωπή. Κοιτούσα τα παγάκια στον πάτο που δεν είχαν προλάβει να λιώσουν αποδεικνύοντας πως η ποσότητα του καφέ δεν επαρκούσε και χρειαζόμουν έναν δεύτερο.

-Να σας προσφέρουμε κι άλλον καφέ ακούστηκε η φωνή της σερβιτόρας νομίζοντας πως κάποιος διέρρηξε τις σκέψεις μου. Η επέμβαση της ήταν σαν από μηχανής θεός δολοφονώντας την αμηχανία και τη σιωπή που υπερίσχυαν στην ατμόσφαιρα.

- Σας ευχαριστώ, θα ήμουν υπόχρεος ανταποκρίθηκα θετικά χαμογελώντας λοξά όχι τόσο για τον καφέ αλλά από το να με βγάλει από τη δύσκολη θέση να ξεκινήσω μια καινούρια συζήτηση...

-Πως είναι το πρωινό σας κύριοι; ακούστηκε από το βάθος του διαδρόμου του πολυτελούς ξενοδοχείου η φωνή του άμεσου προϊσταμένου μας. Ένα μικρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου περισσότερο ως άμυνα παρά ως αυθόρμητη αντίδραση στο έμμεσο καλημέρισμα...