Τρύγος στο Θύμο 2015

MinoanBee

Φέτος οι βροχές κράτησαν αρκετό διάστημα. Μέχρι και τώρα που μιλάμε, σε πολλές περιοχές, δεν χάνει το μάτι σου τα βουνά να πρασινίζουν και νωρίς το πρωί να λαμπυρίζουν σαν αστέρια που παραπάτησαν από τον ουρανό και σωριάστηκαν άναρχα στη γη. Τέτοιες ώρες θα 'ήθελα να ήμουν μέλισσα να γλύφω την πρωινή υγρασία από τους βράχους, να γλύφω τη δροσιά από τα νεύρα των φύλλων, να ρουφώ το νέκταρ της ζωής.

Ξεκινήσαμε νωρίς με δυο καφέδες (όπως πάντα) και γεμάτοι έξαψη για το τι θα συναντήσουμε! "Η πρώτη μου φορά" είπα πονηρά στον εαυτό μου κι έκλεισα το μάτι μου γεμάτο υπαινιγμό στο καθρεφτάκι του σκίαστρου στο αγροτικό. Ναι ήταν η πρώτη μου φορά στο Θύμο. Κατηφορίζοντας η υγρασία μας ρουφούσε στη δίνη της καλύπτοντας με το νυφικό της όλο τον κάμπο καθώς το 4x4 γουργούριζε σαν μαύρος γάτος στην αγκαλιά της ασφάλτου.

Το θυμάρι για τον Κρητικό μελισσοκόμο είναι η ανταμοιβή των κόπων όλης της χρονιάς. Ο προγραμματισμός, τα έξοδα, οι αγωνίες, οι προσευχές και οι κατάρες αντικατοπτρίζονται μόλις ανοίξεις τις πρώτες κυψέλες. Φτάνοντας στο μελισσοκομείο, αν και νωρίς το πρωί, ο ήλιος μας μαστίγωνε με τις ακτίνες του θέλοντας με αυτό τον τρόπο να μας εκδικηθεί για την ύβρη που ετοιμαζόμασταν να πράξουμε. Το θυμάρι έπνιγε το βουνό και υπερτερούσε έναντι των υπολοίπων φυτών.

-Τη λυγαριά την πατάνε;

- Την περιφρονούν όπως ο διψασμένος το βιτριόλι, απάντησα ψάχνοντας να βρω έστω και μια μέλισσα τουλάχιστον να κόβει βόλτες πάνω στις λυγαριές.

- Άτιμη ζέστη! σκέφτηκα και ο νους μου πήγε κατευθείαν στον καφέ που μόλις είχε τελειώσει. Χαλάλι... Ο Θύμος το αξίζει!

Ευτυχώς φέτος ο Θύμος πήγε καλά, πήραμε λιγάκι μέλι από δυο κυψέλες. Λίγο μεν, αλλά αρκετό για να μυρίσει το εργαστήρι, αρκετό για να γλύψουμε τα δακτυλά μας λίγο όμως για να το μοιραστούμε με λίγους φίλους και καλούς. Ας έχει! Τουλάχιστον στους οσφρητικούς μας υποδοχείς θα μείνει χαραγμένη η ανάμνηση της μεθυστικής μυρωδιάς του Θύμου... μέχρι το επόμενο έτος.

Και του χρόνου με περισσότερες βροχές! (Ευχή και κατάρα όταν η φύση λαμβάνει αποφάσεις... ευχή θα έλεγα εγώ)